Zdjęcie poglądowe
Cukier brzozowy finlandzki (ksylitol)
Zdjęcie poglądowe
Produkt niedostępny
Naturalny cukier pozyskiwany z kory brzozy. Ksylany, to pewnego rodzaju polisacharydy występujące w wielu roślinach.Ksylany, z których wytwarza się fiński ksylitol, wydobywa się z kory brzozy stosunkowo prostą metodą, pozbawioną użycia kwasów czy grzybów. Obróbka drzewa brzozowego dała również inną nazwę tj. cukier brzozowy.
Tańszą i szybszą metodą pozyskiwania ksylitolu jest jego wytwarzanie z kolby kukurydzy tj. ksylitol kukurydziany (najczęściej z kukurydzy GMO). Tą formą produkcji zainteresowali się najbardziej chińscy producenci. Mimo otrzymania tańszego i bardziej powszechnego wyrobu, nie udało się Chińczykom wyprzeć z rynku największego konkurenta, jakim jest ksylitol fiński, pozyskiwany metodą tradycyjną.
Ksylitol fiński ma niską kaloryczność (do 40% w odniesieniu do cukru białego) oraz niski indeks glikemiczny. Także subiektywnie daję odczucie większej słodkości, przez co używamy go mniej.
Pierwszą, największą zaletą tego cukru, to brak jego fermentacji w początkowej części przewodu pokarmowego. To pozwala na jego spożywanie bez obawy na niszczenie szkliwa zębów (nie powstają w jamie ustnej szkodliwe kwasy). Tradycyjny cukier jest odżywką dla drożdżaków, a ksylitol nie.
Stosowanie go do np. produkcji naturalnego octu jabłkowego czy wina nie da oczekiwanych rezultatów. Dlaczego? Ponieważ nie będzie procesu fermentacji, do której potrzebne są bakterie.
Kolejną zaletą, to wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukazy (IG:100) czy sacharozy (IG:70).
Wady spożywanie ksylitolu: Ksylitol fermentuje w jelicie grubym, dlatego osoby z zespołem jelita drażliwego powinny kontrolować jego spożycie. Może powodowac biegunkę i wzdęcia. Najbezpieczniej zacząć spożywanie ksylitolu od małych dawek (ćwiartka łyżeczki) każdego dnia. Następnie zwiększamy dawkę obserwując reakcję organizmu.Należy pomiętać, że każda słodycz może uzależniać, dlatego zawsze należy zachować umiar.
Ważne! - Nie dodawać do karmy psa. Może uszkodzać wątrobę.
Kraj pochodzenia: Finlandia
Tańszą i szybszą metodą pozyskiwania ksylitolu jest jego wytwarzanie z kolby kukurydzy tj. ksylitol kukurydziany (najczęściej z kukurydzy GMO). Tą formą produkcji zainteresowali się najbardziej chińscy producenci. Mimo otrzymania tańszego i bardziej powszechnego wyrobu, nie udało się Chińczykom wyprzeć z rynku największego konkurenta, jakim jest ksylitol fiński, pozyskiwany metodą tradycyjną.
Ksylitol fiński ma niską kaloryczność (do 40% w odniesieniu do cukru białego) oraz niski indeks glikemiczny. Także subiektywnie daję odczucie większej słodkości, przez co używamy go mniej.
Pierwszą, największą zaletą tego cukru, to brak jego fermentacji w początkowej części przewodu pokarmowego. To pozwala na jego spożywanie bez obawy na niszczenie szkliwa zębów (nie powstają w jamie ustnej szkodliwe kwasy). Tradycyjny cukier jest odżywką dla drożdżaków, a ksylitol nie.
Stosowanie go do np. produkcji naturalnego octu jabłkowego czy wina nie da oczekiwanych rezultatów. Dlaczego? Ponieważ nie będzie procesu fermentacji, do której potrzebne są bakterie.
Kolejną zaletą, to wielokrotnie niższy indeks glikemiczny (IG:8) niż glukazy (IG:100) czy sacharozy (IG:70).
Wady spożywanie ksylitolu: Ksylitol fermentuje w jelicie grubym, dlatego osoby z zespołem jelita drażliwego powinny kontrolować jego spożycie. Może powodowac biegunkę i wzdęcia. Najbezpieczniej zacząć spożywanie ksylitolu od małych dawek (ćwiartka łyżeczki) każdego dnia. Następnie zwiększamy dawkę obserwując reakcję organizmu.Należy pomiętać, że każda słodycz może uzależniać, dlatego zawsze należy zachować umiar.
Ważne! - Nie dodawać do karmy psa. Może uszkodzać wątrobę.
Kraj pochodzenia: Finlandia